سیستم های دارورسانی یکی از موضوعات بروز در مهندسی پزشکی می باشد که هدف آن بهبود کارایی و کاهش عوارض داروهاست. این سیستم ها کمک می کنند دارو به طورهدفمند و کنترل شده به محل آسیب برسد، اثرات جانبی کاهش یابد و دوز دقیق دارو کنترل شود. این سیستم ها در درمان بیماریهای مزمن، سرطان و داروهای ژنتیکی نقش حیاتی دارند. استفاده از فناوریهای نانو، زیست مواد و مهندسی بافت، نوآوریهای بیشتری را در طراحی سیستمهای دارورسانی فراهم کرده لذا بازارکار این حوزه بسیار گسترده است و شامل صنایع داروسازی، بیوتکنولوژی و تجهیزات پزشکی می باشد. متخصصان دارورسانی می توانند در تحقیق و توسعه داروها، طراحی نانوحاملهای دارویی، مهندسی بافت، دارورسانی بالینی و تولید فرمولاسیون های جدید فعالیت کنند. علاوه براین، موقعیت های شغلی در شرکت های داروسازی، مراکز تحقیقاتی، دانشگاه ها و شرکت های استارت آپ برای متخصصان این حوزه فراهم است.
سرفصل های کارگاه تخصصی دارورسانی شامل بخش های زیر می باشد:
- آموزش سنتز کریوژل ها با استفاده از تکنیک MIP (کرایوژل ها مواد پلیمری سه بعدی هستند که در دماهای پایین ساخته میشوند و ساختاری متخلخل و الاستیک دارند. این ژلها به دلیل ویژگیهایی مانند جذب بالای آب، زیست سازگاری، انعطاف پذیری و قابلیت استفاده در شرایط محیطی دشوار، در بسیاری از کاربردهای زیست پزشکی و صنعتی مورد استفاده قرار می گیرند. از جمله کاربردهای مهم آن ها می توان به استفاده در سیستم های دارورسانی کنترل شده، مهندسی بافت و حسگرهای زیستی اشاره کرد)
- آموزش کار با دستگاه اسپکتروفتومتر(طیف سنج نوری) و نیز آموزش رسم گرافیک های excel به منظور تعیین میزان داروی آزاد شده از بافت کریوژل ها و مطابقت نتایج با الگوهای انتشار.
3. آموزش آزمایشهای in vivo که شامل انجام ایمپلنت های پلیمری با بکارگیری طرح چهارگروهی سالومون (انجام ایمپلنت در ناحیه cranial جمجه موش (می باشد.